ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΚΡΩΤΗΡΙΟΥ

ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ 2/ΘΕΣΙΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΑΚΡΩΤΗΡΙΟΥ!!!!

Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2010

Ο ΤΟΠΟΣ ΜΑΣ








Το Ακρωτήρι είναι χωριό της Σαντορίνης με 450 κατοίκους, με βάση την απογραφή του 2001 . Βρίσκεται στο νοτιοδυτικό άκρο του νησιού σε απόσταση 15 χιλιομέτρων από τα Φήρα.Διοικητικά, ανήκει στο Τοπικό διαμέρισμα Ακρωτηρίου του Δήμου Θήρας. Κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους αποτελούσε ένα από τα καστέλια του νησιού. Έγινε παγκοσμίως γνωστό χάρη στον προϊστορικό οικισμό που ανακαλύφθηκε στις ανασκαφές, τις οποίες άρχισε συστηματικά στην περιοχή ο Σπύρος Μαρινάτος το 1967 .




Σύντομη ιστορία......



Το Ακρωτήρι αποτελούσε ένα από τα σημαντικότερα κέντρα του Αιγαίου στα προϊστορικά χρόνια. Οι πρώτες εγκαταστάσεις στο Ακρωτήρι χρονολογούνται από την Ύστερη Νεολιθική Εποχή (τουλάχιστον από την 4η χιλιετία π.Χ.). Κατά την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού (3η χιλιετία π.Χ.) υπήρχε οικισμός στο Ακρωτήρι. Κατά τη Μέση και την Πρώιμη Ύστερη Εποχή του Χαλκού (20ος-17ος αιώνας π.Χ.) ο οικισμός αυτός επεκτάθηκε και αναδείχθηκε σε ένα από τα σημαντικότερα αστικά κέντρα και λιμάνια του Αιγαίου.
Η μεγάλη του έκταση (περίπου 200 στρέμματα), η άριστη πολεοδομική του οργάνωση, το αποχετευτικό του δίκτυο, τα περίτεχνα πολυόροφα κτήρια του με τον έξοχο τοιχογραφικό διάκοσμο, την πλούσια επίπλωση και οικοσκευή μαρτυρούν για τη μεγάλη του ανάπτυξη.
Τα ποικίλα εισηγμένα προϊόντα που βρέθηκαν μέσα στα κτήρια δείχνουν πόσο ευρύ ήταν το πλέγμα των εξωτερικών σχέσεων του Ακρωτηρίου. Διατηρούσε στενές σχέσεις με τη Μινωική Κρήτη αλλά βρισκόταν σε επικοινωνία και με την Ηπειρωτική Ελλάδα, τη Δωδεκάνησο, την Κύπρο, τη Συρία και την Αίγυπτο.Η ζωή στην πόλη τελείωσε απότομα το τελευταίο τέταρτο του 17ου π.Χ. αιώνα, όταν οι κάτοικοί της αποφάσισαν να την εγκαταλείψουν εξαιτίας ισχυρών σεισμών. Η έκρηξη του ηφαιστείου ακολούθησε. Τα ηφαιστειακά υλικά που κάλυψαν την πόλη και ολόκληρο το νησί προστάτευσαν ως σήμερα τα κτήρια και το περιεχόμενό τους, όπως έγινε και στην Πομπηία. Στοιχεία για την κατοίκηση του Ακρωτηρίου της Θήρας κατά την προϊστορική εποχή άρχισαν να έρχονται στο φως από το δεύτερο ήμισυ του 19ου αιώνα. Οι συστηματικές όμως ανασκαφές άρχισαν εκεί το 1967 από τον καθηγητή Σπυρίδωνα Μαρινάτο υπό την αιγίδα της εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας. Ο Μαρινάτος αποφάσισε να ανασκάψει στο Ακρωτήρι ελπίζοντας ότι θα επαληθεύσει μια παλιά του θεωρία που είχε δημοσιεύσει από τη δεκαετία του '30, ότι η έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας προκάλεσε την κατάρρευση του πολιτισμού της Μινωικής Κρήτης. Μετά το θάνατο του Μαρινάτου, στα 1974, η ανασκαφή συνεχίζεται υπό την διεύθυνση του καθηγητή Χρίστου Ντούμα.Επάνω στα αποκαλυπτόμενα μνημεία δεν γίνονται επεμβάσεις, παρά μόνον όσες απαιτούνται για τη στερέωσή τους και για τη διάσωση των ποικίλων μαρτυριών, της καταστροφής συμπεριλαμβανομένης.





Ασχολίες κατοίκων...


Σήμερα ο τουρισμός αποτελεί τη βασική ασχολία των κατοίκων της Σαντορίνης, οι οποίοι ταυτόχρονα εξασκούν τη γεωργία, την αλιεία και τη ναυτιλία. Το ιδιαίτερα γόνιμο, λόγω ηφαιστειακής προέλευσης, αλλά άνυδρο έδαφος ευνοεί την καλλιέργεια των λαχανικών (ντομάτα, φάβα, λευκή μελιτζάνα) και των δημητριακών, ενώ διεθνούς φήμης είναι τα κρασιά της Σαντορίνης, αποτέλεσμα της εντατικής και ποιοτικής αμπελοκαλλιέργειας. Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να κάνουμε στην εποχική και περιορισμένη συλλογή του κρόκου, αυτοφυούς φυτού στις Κυκλάδες με μεγάλη παράδοση από τα προϊστορικά χρόνια, όπως φαίνεται από τις τοιχογραφίες του Ακρωτηρίου, μέχρι σήμερα. Οι θεραπευτικές και φαρμακευτικές του ιδιότητες είχαν κάνει εξαιρετικά δημοφιλή την επεξεργασία του κατά την Αρχαιότητα, ενώ η χρήση του στη μαγειρική και στη βαφή των παραδοσιακών ενδυμάτων οδήγησε στις μέρες μας στην αναβίωση της συλλογής του, η οποία αποτελεί μικρή ιεροτελεστία για όσους συμμετέχουν σε αυτή, ιδιαίτερα για τις γυναίκες.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου